واق زدن سگ ها: راهنما و آموزش کامل پاس نکردن

چرا سگ ها به غریبه ها پاس میکنن؟

دلایل مختلفی داره که سگتون این عادت رو پیدا کرده، مثلا:

حس قلمرو طلبی: سگ‌ها یه غریزه محافظتی طبیعی دارن، و ممکنه به غریبه‌ها پارس کنن تا به ما خبر بدن یا از ورود مهمون‌های ناخونده جلوگیری کنن. تو این حالت، پارس کردن یه جور دفاع از خونه و خونواده‌ست.

ترس و اضطراب: بعضی از سگ‌ها از ترس یا اضطراب به غریبه‌ها پارس می‌کنن. شاید آدم‌های ناشناس رو یه تهدید بدونن و پارس کردن یه راه برای مقابله با این حسِ ناخوشاینده.

تعامل اجتماعی: اکثر سگ‌ها خیلی اجتماعی‌ان، و پارس کردن می‌تونه یه راه برای شروع یه ارتباط باشه. اگه سگتون از دیدن آدم‌های جدید هیجان‌زده‌ست، شاید با پارس کردن می‌خواد اشتیاقش رو نشون بده و با اونها ارتباط برقرار کنه.

غریزه نگهبانی: بعضی از نژادها، مثل سگ‌های نگهبان یا گله‌دار، یه غریزه نگهبانی خیلی قوی دارن. اونها ممکنه به عنوان یه بخشی از غریزه طبیعی‌شون برای محافظت از خونه یا گله‌شون به غریبه‌ها پارس کنن.

اجتماعی نشدن: یه دلیل دیگه هم می‌تونه این باشه که سگ شما توی دوران تولگی به اندازه کافی با آدم‌ها و موقعیت‌های مختلف آشنا نشده. این مسئله می‌تونه باعث بشه که بیشتر به غریبه‌ها پارس کنه چون به تجربه‌های جدید عادت نداره.

جلب توجه: گاهی وقتا، سگ‌ها برای جلب توجه صاحبشون به غریبه‌ها پارس می‌کنن. اگه پارس کردن باعث بشه که شما بهش توجه کنید، مثلا نوازشش کنید، سگ یاد می‌گیره که از این رفتار برای رسیدن به خواسته‌اش استفاده کنه.

چطور سگمون رو آموزش بدیم که کمتر به غریبه‌ها پارس کنه؟

هر دلیلی که داشته باشه، پارس کردن زیاد به غریبه‌ها می‌تونه خیلی ناخوشایند و حتی برای بقیه آدم‌ها و حیوون‌ها ترسناک باشه. همچنین می‌تونه نشونه یه مشکل جدی‌تر باشه که شما و سگتون باید با یه آموزش دقیق بهش رسیدگی کنید. اینجا یه سری راهکار براتون گذاشتیم: 

از فرصت‌ها برای اجتماعی کردنشون استفاده کنید: اجتماعی کردن سگتون از همون اول – یعنی قرار دادنش تو موقعیت‌های مختلف با آدم‌ها، محیط‌ها و شرایط گوناگون از سنین پایین – می‌تونه از عادت به پارس کردن زیاد به غریبه‌ها جلوگیری کنه. این تجربه‌ها رو با دادن تشویقی، تشویق و بازی کردن تو موقعیت‌هایی که با آدم‌های جدید روبرو می‌شه، براش خاطره خوب کنید. کم‌کم و به صورت مثبت قرار گرفتن تو موقعیت‌های مختلف با آدم‌ها و حیوون‌های دیگه به سگتون کمک می‌کنه که با غریبه‌ها راحت‌تر باشه.

آموزش فرمان‌های اولیه رو باهاش تمرین کنید: آموزش فرمان‌های اولیه یه ابزار خیلی مهمه برای مدیریت رفتار سگتون در برابر غریبه‌ها. فرمان‌هایی مثل “بشین”، “بمون” و “ولش کن” رو می‌شه برای تغییر جهت توجه سگتون و کنترل رفتارش هر وقت یه چهره ناآشنا می‌بینه، استفاده کرد. این فرمان‌ها رو هم تو دوران اجتماعی کردنش تمرین کنید تا رفتار خوبش تقویت بشه.

کم‌کم سگتون رو به ایده غریبه‌ها حساسیت‌زدایی کنید: حساسیت‌زدایی یعنی کاهش تدریجی واکنش سگتون به یه محرک، و شما می‌تونید از این روش استفاده کنید تا واکنش سگتون به غریبه‌ها کمتر بشه. از موقعیت‌های کم استرس شروع کنید و کم‌کم سگتون رو تو محیط‌های کنترل شده در معرض غریبه‌ها قرار بدید، و دوباره از تشویقی و جایزه برای تقویت رفتار مثبت استفاده کنید. با گذشت زمان، سگتون یاد می‌گیره که ملاقات با آدم‌های جدید چیز بدی یا چیزی نیست که باید ازش بترسه.

تکنیک‌های شرطی‌سازی متقابل رو امتحان کنید: می‌شه واکنش احساسی سگتون رو به غریبه‌ها از طریق شرطی‌سازی متقابل یا جایگزینی پاسخ تغییر داد. هر وقت سگتون در اطراف غریبه‌ها آروم یا دوستانه می‌مونه، بهش تشویقی بدید یا تحسینش کنید. اگه سگتون در حضور آدم‌های دیگه برای جلب توجه شما پارس می‌کنه، وقتی ساکت هست بهش توجه زیاد کنید. این کار به سگتون کمک می‌کنه که غریبه‌ها رو با تجربه‌های مثبت مرتبط کنه و کم‌کم میلش به پارس کردن رو کاهش بده.

 صبر و حوصله و ثبات رو تمرین کنید: تغییر رفتار سگتون زمان می‌بره، پس تو همه تلاش‌هاتون برای آموزش صبور و ثابت قدم باشید. از سرزنش یا تنبیه سگتون به خاطر پارس کردن خودداری کنید، چون این کار می‌تونه اضطراب یا پرخاشگریش رو نسبت به غریبه‌ها بیشتر کنه. به جای اون، روی پاداش دادن و تقویت رفتار آروم و دوستانه تمرکز کنید.

اگه لازمه، از یه متخصص کمک بگیرید: اگه مدیریت رفتار سگتون براتون سخته، بهتره با یه مربی سگ یا یه متخصص رفتار حیوانات مشورت کنید. اونها می‌تونن یه دیدگاه جدید در مورد رفتار سگتون بهتون بدن که شاید تا حالا بهش فکر نکرده باشید. همچنین می‌تونید ازشون کمک بگیرید تا یه برنامه آموزشی شخصی برای رفع این مشکل براتون تهیه کنن.

چرا سگ ها به هیچی واق میزنن؟

همه صاحبان سگ این تجربه رو داشتن. شما می‌شینید که عصر رو استراحت کنید، که یهو سگتون شروع می‌کنه به پارس کردن. شما چیزی نمی‌بینید یا نمی‌شنوید، پس آیا سگتون به هیچی پارس می‌کنه؟ آیا روحی توی اتاق هست یا سگتون فقط می‌خواد صدای خودش رو بشنوه؟ اگرچه ممکنه به نظر برسه که سگتون می‌تونه ارواح رو ببینه، اما یه دلیل منطقی برای این هیاهو وجود داره.

اینکه شما نمی‌تونید چیزی رو در محیط بشنوید یا ببینید که پارس کردن سگتون رو توضیح بده، به این معنی نیست که اتفاقی نمی‌افته. سگ‌ها دنیا رو به همون شکلی که انسان‌ها تجربه می‌کنن، تجربه نمی‌کنن. حواس اونها به چیزهای متفاوتی تنظیم شده. این یعنی که اونها می‌تونن چیزهایی رو خارج از درک شما حس کنن، و بسیاری از اون چیزها می‌تونن باعث پارس کردن بشن.

سگ‌ها می‌تونن صداهای بلند رو بشنون

به لطف میراث شکارچی‌شون، سگ‌ها می‌تونن صداهای بلندتری نسبت به انسان‌ها بشنون. در فرکانس‌های بالاتر، سگ‌ها می‌تونن صداهای بسیار آروم رو بشنون، صداهایی که خیلی آروم‌تر از اون هستن که گوش انسان بتونه تشخیص بده. این یعنی یه دنیای کامل از صدا وجود داره که پرده گوش سگتون رو پر می‌کنه و شما حتی ازش خبر ندارید. بنابراین، وقتی به نظر می‌رسه که سگتون به هیچی پارس می‌کنه، در واقع می‌تونه پاسخی به صداهایی باشه که شما نمی‌تونید بشنوید.

سگ‌ها می‌تونن در نور کم ببینن

علاوه بر این، سگ‌ها می‌تونن در نور کم خیلی بهتر از انسان‌ها ببینن. چیزی که برای شما مثل یه حیاط خلوت تاریک به نظر می‌رسه، برای سگتون پر از شکل و حرکته. این به این خاطره که سگ‌ها یه لایه بازتابنده به نام tapetum lucidum پشت شبکیه‌شون دارن (سطح حس کننده نور در پشت کره چشم). tapetum lucidum نور رو برای یه بار دوم از شبکیه منعکس می‌کنه و باعث افزایش میزان نوری می‌شه که شبکیه حتی در شرایط تاریک‌تر دریافت می‌کنه.

سگ‌ها همچنین تعداد خیلی بیشتری سلول‌های استوانه‌ای در شبکیه‌شون نسبت به انسان‌ها دارن. اینها سلول‌های تشخیص دهنده نور هستن که در نور کم کار می‌کنن. همه این سلول‌های استوانه‌ای به سگ‌ها اجازه می‌دن حتی بدون نور زیاد به خوبی ببینن. به لطف فراوانی سلول‌های استوانه‌ای و tapetum lucidum، سگ‌ها می‌تونن فقط با یه چهارم نوری که انسان‌ها نیاز دارن، ببینن. بنابراین، وقتی سگتون به چیزی در تاریکی پارس می‌کنه، ممکنه چیزی رو ببینه که شما نمی‌تونید.

سگ‌ها می‌تونن به طرز باورنکردنی بو بکشن

البته، سگ‌ها حس بویایی شگفت‌انگیزی دارن. در حالی که انسان‌ها به بینایی به عنوان حس اصلی‌شون برای تجربه دنیا تکیه می‌کنن، سگ‌ها به بو وابسته هستن. سگ‌ها به لطف آناتومی‌شون، چنین حس بویایی باورنکردنی‌ای دارن. اول اینکه، اونها تعداد خیلی بیشتری نورون حسی بویایی نسبت به انسان‌ها دارن. دوم، اونها سطح خیلی بزرگتری در بینی‌شون دارن که به تشخیص بوها اختصاص داده شده. اونها همچنین یه منطقه نسبتا بزرگتر در مغز خود دارن که به تفسیر بو اختصاص داده شده. و در نهایت، اونها یه اندام بویایی خاص به نام اندام vomeronasal یا اندام Jacobson دارن که فرومون‌ها، سیگنال‌های شیمیایی که حیوانات برای برقراری ارتباط ازشون استفاده می‌کنن، رو تشخیص می‌ده.

همه اینها به یه دنیای بویایی فراتر از درک ما اضافه می‌شه. سگ‌ها حتی می‌تونن بیماری‌هایی مثل سرطان رو بو بکشن که ما برای تشخیص اونها به ماشین آلات پیچیده نیاز داریم. بنابراین، در حالی که شما به دنبال چیزی می‌گردید که سگتون بهش پارس می‌کنه، سگتون ممکنه در حال بو کشیدن باشه. و چه کسی می‌دونه چه بوهای ضعیفی سگتون رو از خطر، طعمه یا سرگرمی مطلع کرده.

به پارس کردن سگتون توجه کنید

حالا که می‌دونید سگتون به چیزی پارس می‌کنه، هنوز باید به این مشکل رسیدگی کنید. راه‌های زیادی برای متوقف کردن پارس کردن مزاحم وجود داره، اما برای متوقف کردن صدا سر سگتون داد نزنید. از دیدگاه سگتون، شما هم دارید پارس می‌کنید. یادتون باشه که اونها به زبان‌های انسانی صحبت نمی‌کنن، بنابراین نمی‌فهمن شما چی می‌گید. اونها فقط می‌فهمن که شما ناراحت هستید و فرض می‌کنن که به خاطر همون چیزیه که باعث شده اونها در وهله اول پارس کنن. و از اونجایی که پارس کردن مسریه، ممکنه تاثیر معکوس روی رفتار سگتون داشته باشید.

یه راه برای مدیریت این نوع پارس کردن، توجه به اونه. از این گذشته، سگتون ممکنه شما رو از چیزی که به عنوان خطر درک می‌کنه، آگاه کنه. یه روباه یا کایوت در حیاط خلوت مطمئنا از دیدگاه سگتون ارزش پارس کردن رو داره. یه “ممنون” یا “می‌دونم” آروم به سگتون نشون می‌ده که هشدار شنیده شده و شما اوضاع رو تحت کنترل دارید. برای بعضی از سگ‌ها، همین کافیه که آروم بشن.

به سگتون یه علامت ساکت شدن یاد بدید

با این حال، سگ‌های دیگه به پارس کردن ادامه می‌دن. اونها ممکنه فکر کنن که شما هنوز پیام رو نگرفتید یا ممکنه به سادگی بخوان هر چیزی رو که تشخیص دادن، بررسی یا تعقیب کنن. در این مورد، یاد دادن یه علامت ساکت شدن به سگتون بهش می‌فهمونه که وقتشه پارس کردن رو متوقف کنه. شما می‌تونید از هر کلمه‌ای که دوست دارید، مثل “ساکت”، “هیس” یا “بس کن” استفاده کنید.

شما می‌خواید به سگتون با چیزی پاداش بدید که سکوت رو ارزشمند کنه، بنابراین با خوراکی‌های خوشمزه و بودار که سگتون دوست داره شروع کنید. سپس، پارس کردن سگتون رو تحریک کنید. زنگ زدن زنگ در یا در زدن اغلب خوب جواب می‌ده. حالا صبر کنید تا سگتون پارس کردن رو متوقف کنه. به محض اینکه این کار رو کرد، یکی از اون خوراکی‌ها رو توی دهنش بزارید. با تکرار کافی، سگتون شروع به درک این موضوع می‌کنه که سکوت پاداش داره. حالا می‌تونید قبل از دادن خوراکی، مدت زمان طولانی‌تر و طولانی‌تری برای سکوت صبر کنید. به محض اینکه فهمیدید سگتون در شرف توقف پارس کردنه، علامت ساکت شدن رو اضافه کنید.

اگه سگتون یه پارس کننده مشتاقه، ممکنه لازم باشه یه مقدار سکوت رو بهش القا کنید. برای این کار، سعی کنید با یه اسباب بازی مورد علاقه توجهش رو جلب کنید. یا می‌تونید خوراکی رو مستقیما روی بینی‌ش نگه دارید. اونها باید به اندازه کافی پارس کردن رو متوقف کنن تا بوی خوشمزه رو استشمام کنن. به محض اینکه سکوت کردید، به سگتون پاداش بدید. آموزش کلیکی هم می‌تونه کمک کنه. از یه کلیکر یا کلمه نشانگر برای علامت گذاری لحظه‌ای که سگتون ساکت می‌شه استفاده کنید تا بهش کمک کنید دقیقا بفهمه که شما دارید به چی پاداش می‌دید.

شما همچنین می‌تونید علامت ساکت شدن رو وقتی به سگتون یاد می‌دید صحبت کنه، یاد بدید. یاد دادن دو علامت به طور همزمان می‌تونه چالش برانگیز باشه، اما از اونجایی که سگتون در طول تمرین صحبت کردن، پارس می‌کنه و متوقف می‌شه، می‌تونید از این فرصت استفاده کنید و هر دو علامت رو در جلسه آموزش خود بگنجونید. به سادگی علامت ساکت شدن رو درست قبل از اینکه حدس می‌زنید سگتون در شرف توقف پارس کردنه، اضافه کنید و هم به سکوت و هم به صدا پاداش بدید.